Utrata raju
Idź do strony 1, 2 Następny

Alexis.

Prolog

Miała wszystko chłopka, kochająca rodzinę, przyjaciół, i gdy myślała że będzie tak już zawsze straciła wszystko. Całe nieszczęście zaczęło się pewnego wieczoru, gdy Kate wracając wraz z chłopakiem z imprezy miała wypadek, po wielu miesiącach spędzonych w szpitalu dowiedziała się że jej chłopak nie przeżył a w dodatku musi się przeprowadzić bo jej rodzice się rozwiedli. To wszystko namieszało jej w głowie tak bardzo że uzależniła się od narkotyków a Alma, która była jej matką nie potrafiła jej pomóc. Kiedy zamieszkały we dwie w Meksyku matka dziewczyny zaprzyjaźniła się z niejaką Mabel, która miała syna o rok starszego od Kate a mówiono na niego Alex. Od początku nie przepadali za sobą. On był poukładanym chłopakiem, który lubił się zabawić a Ona była narkomanką dla, której życie przestało mieć sens.

Był szczęśliwy dopóki nie pojawiła się w jego życiu, była wkurzająca a zarazem pociągająca. Było w niej coś takiego niewinnego i naiwnego że czasami miał ochotę bronic ją przed złem świata zewnętrznego. Matka poprosiła Go by spróbował się z nią zaprzyjaźnić i pomóc jej z pokonaniem depresji i nałogu aczkolwiek to znacznie przerastało jego możliwości. Ona była nieprzewidywalna i nawet nie zawracała sobie głowy jego osobą więc zaczął odpłacać się jej tym samym i stał się wobec niej bezczelny i arogancki co rodziło często sprzeczki i kłótnie.

Claudia

zapowiada się ciekawie Smile

Paula

świetny prolog
czekam na opis postaci i 1 rozdział

Chandie

no fajne naprawdę i wciągające ;d

Alexis.

Bohaterowie (opisy ze zdjęciami)

[link widoczny dla zalogowanych] - To 16-letnia dziewczyna, która nie umiejąc poradzić sobie z problemami uzależniła się od narkotyków. Wszystko co miała zniknęło a teraz w nowym mieście musi zaczynać życie od nowa bez towarzyszących jej przyjaciół.
[link widoczny dla zalogowanych] - To 17-letni chłopak od duszy artysty oraz imprezowicza, gdy pojawia się Katy jego życie się zmienia. Wtargnęła nieproszona w jego życie, najpierw nie będzie za nią przepadał i będzie wyrozumiały ze względu na matkę, lecz z biegiem czasu jego głównym celem stanie się wyprowadzenie jej z nałogu.

____________
Katy i Alex są głównymi bohaterami i przez pierwsze odcinki mowa będzie o nich więc uzupełnię bohaterów gdy dojdą nowi tak samo istotni dla opowiadania

TruFla · Gość

No no:)
Prolog ciekawy, a tytuł jakiś taki poruszający:D
Liczę na rozwinięcie i życzę weny:D

Paula

Cudowny opis postaci
czekam na pierwszy rozdział
powiadom

Alexis.

Pierwszy rozdział postaram się opublikować za jakieś pół godziny. Dzięki za miłe komentarze ; D

Lila15

Zapowiada się ciekawie;)
Na pewno będę czytać Wink

Pozdrawiam;)

Alexis.

1 rozdział

Otworzyła zmęczone powieki a jej błądzące po pokoju spojrzenie utknęło za oknem, gdzie błyszczały gwiazdy. Była trzecia nad ranem a ją męczyła bezsenność spowodowana obawą powrócenia koszmaru dręczącego ją od czasu wypadku. Zdawała sobie sprawę jak bardzo zmieniła się przez ten czas, ale nie umiała już żyć jak kiedyś. Wstała i wyszła na balkon, powietrze było orzeźwiające a miasto rozświetlone neonami. Usiadła na wiklinowym krześle i wyjęła spod donicy z różami kolorowy i popisany zeszyt, w którym były zapisane jej uczucia w postaci rysunków, wierszy i piosenek. Kiedyś żyła pasją mając zaplanowane życie, jednak ostatnie wydarzenia otworzyły jej oczy i spostrzegła że bajkowy świat nie istnieje.

Noc była piękna a Alex chodził bez celu po ulicach Meksyku. Ulice były do siebie podobne, lecz jedna była dla niego wyjątkowa z niewiadomego dla niego powodu, gdy szedł ową drogą spostrzegł światło palące się w dobrze mu znanym domu. Bezszelestnie otworzył bramę i zakradł się na bezpieczną odległość, z której zobaczył Katy.
-Co ta idiotka znów wyprawia?! –pomyślał po czym podbiegł bliżej i zawołał dziewczynę
Przestraszona brunetka spontanicznie schowała notatnik i wyjrzała za poręcz szukając wzrokiem winnego zakłócenia jej spokoju.
-Czemu nie śpisz o tej porze? – krzyknął zauważając dziewczynę
-Nie Twój interes, idź budzić innych ludzi a ode mnie się odpier.ol –odpowiedziała podirytowana
-Dragi spać nie dają co? – Alex nie dawał za wygraną
-Idź już stąd-powiedziała rzucając w jego stronę doniczkami
-Nie bulwersuj się tak tylko zejdź i chodź ze mną na spacer, nie zaszkodzi Ci to
Katy wbiegła szybko do pokoju i przebierając się w jeansy i t-shirt zamknęła drzwi swojego pokoju na klucz po czym wyślizgnęła się do ogrodu. Może i uważała Go za niespełna rozumu półgłówka, ale tego dnia wyjątkowo uznała jego pomysł za godny uwagi. Nie kolegowali się wiec nie mieli o czym rozmawiać, i dla tego szli w ciszy dopóki Alex nie zaczął się dopytywać o to czemu wpadła w nałóg. To był największy błąd jaki mógł popełnić bo było do przewidzenia że nie zacznie mu się zwierzać tylko wpadnie w furię. Kiedy już ulżyła sobie wyzywając Go przystanęła i patrząc w swoje odbicie w niewielkiej kałuży nerwowo westchnęła a z jej ciemnych oczu popłynęły łzy. Zobaczywszy to podszedł do niej i obejmując ją mocno szepną słowa otuchy. Przełknęła ślinę, nie było jej łatwo a jednak jego bliskość zagoiła jedną z tysiąca blizn w jej sercu. Na horyzoncie pojawiły się jasne kolory, które mówiły że niedługo wzejdzie słońce a Oni rozejdą się do domów. Alex odwrócił dziewczynę w swoją stronę i patrząc jej w oczy poczuł coś w sercu, coś co teraz zapanowało nad jego ruchami. Chciał ją pocałować, ale Ona w porę spostrzegła co się dzieje i odwracając głowę w drugą stronę po czym uwolniła się z jego objęć i samotnie poszła w kierunku swojego domu. Blondyn stał i patrząc na nią próbował zrozumieć co się właśnie stało, pewne było że znowu ich codzienne rozmowy nadal będą kłótniami, jednakże chwila neutralnych uczuć obudziła w nim dziwne uczucie, uczucie, którego wcześniej nie doznał. Cała się trzęsła i nie panując nad swoimi ruchami potknęła się o kamień, a gdy wylądowała na asfalcie zacisnęła mocno pięści i próbując się podnieść zobaczyła czyjeś buty a podnosząc wzrok w górę spostrzegła że to Alex. Trwali nieruchomo naprzeciw swoich twarzy, na samym środku ulicy, gdzie zaczęły robić się przez nich korki, ich jednak to nie obchodziło, mieli teraz coś własnego, wspólnego choć sami o tym nie wiedzieli.
-Może pójdziemy stąd, bo wszyscy się na nas gapią-powiedziała speszona dziewczyna
-Niech się patrzą mnie to nie obchodzi- Odpowiedział po czym pocałował namiętnie dziewczynę.
Ich pocałunek był magiczny, pełen pasji i nieodkrytych uczuć, którym do tej pory nie pozwali dojść do głosu. Po chwili oburzona czarnowłosa odepchnęła Alexandra i uderzając go z dłoni w twarz okazała swój gniew.
-Jak śmiesz?! Co ty sobie myślisz? Nie jestem pierwszą lepszą.
-Wiem, ale mimo wszystko warto było. Teraz przynajmniej masz powód żeby mnie nienawidzić
-Nie wiem co Ci takiego złego zrobili faceci, ale nie musisz przez to wyżywać się na mnie!
-Chłopak mojego życia nie żyje to się stało – odburknęła po czym pobiegła między samochodami w nieznanym kierunku

Lila15

Pocałował ją Śmiech

Szkoda ,że go tak traktuję,
ale cóż nałóg robi swoje
czekam na nexa;)

Chandie

weź dziewczyno talent masz , pewnie same 6 z polskiego Very Happy

ja to ledwo 4 mam z jakiegoś wypracowania Sad

Alexis.

heh przesada ; ) ale i tak dziękuję za te pochlebstwa a co do polskiego to muszę Cie rozczarować bo nie mam tak dobrych ocen ; D

Claudia

Świetny rozdział Smile

Gratuluję talentu i weny życzę w dalszych rozdziałach ..

Paula

Świetny rozdział
pocałował ją